اهمیت سیلاژ ذرت در تغذیه دام و اصول تهیه سیلاژ ذرت مناسب چیست؟

امروزه سیلاژ ذرت یکی از اجزا اصلی خوراک دام، به ویژه در گله های بزرگ پرورش صنعتی گاو شیری یا پرواری است که اصل اساسی تولید آن برداشت محصول با رطوبت بالا و نگهداری آن در سیلوهای دارای اشکال مختلف و در شرایط بی هوازی در بازه زمانی مشخص جهت تولید محصولی خوش خوراک و تخمیر شده است. در دهه های گذشته، تولید و استفاده از سیلاژ ذرت علوفه ای در صنعت دام در سرتاسر جهان رشد تصاعدی داشته است. یکی از دلایل عمده آن به این موضوع بر می گردد که سیلاژ ذرت محصولی است که شرایط اقلیمی تأثیر مخربی بر نگهداری و انبار نمودن آن ندارد. محصولاتی مانند یونجه و کاه و سایر منابع عولفه ای، بعد از برداشت می توانند به شدت تحت تأثیر مخرب عوامل اقلیمی مانند بارش و رطوبت قرار بگیرند. اما سیلاژ ذرت علوفه ای که تقریباً بلافاصله بعد از برداشت در شرایط بی هوازی ذخیره می شود، در صورت داشتن پوشش و شرایط نگهداری اصولی، از تأثیر اقلیم در زمان نگهداری دور می ماند. یکی از دلایل دیگر رشد تصاعدی تولید و استفاده از این محصول در صنعت دام در سطح جهانی به ویژگی های تغذیه ای و خوش خوراکی مناسب آن به عنوان جز اصلی علوفه ای خوراک بر می گردد که باعث افزایش مصرف ماده خشک و مواد مغذی خوراک شده و می تواند عامل بهبود عملکرد گله شود.

در ایران نیز، اکنون سیلاژ ذرت در تغذیه گله های گاو شیری و پرواری بسیار رایج است که عمدتاً در مناطقی مانند مرودشت فارس، دشت مغان، بخش هایی از کرمانشاه و خوزستان و برخی مناطق شمال شرق کشور با کیفیت مناسب و به میزان بالایی کشت و تولید می شود. البته بحران کمبود آب در طی سالیان اخیر یکی از تهدیدکننده های اصلی تولید این محصول در کشور ایران بوده است که گسترش و ترویج استفاده از سیستم های آبیاری پیشرفته و دارای راندمان بالا در کنار استفاده از ارقام ذرت علوفه ای روزآمد و دارای عملکرد بهینه می تواند به کاهش اثرات این معضل کمک کند.

رطوبت کافی (درصد ماده خشک) و ایجاد شرایط بی هوازی به عنوان دو شرط اصلی و اساسی تولید سیلاژ علوفه مختلف و از جمله ذرت علوفه ای مطرح است. این موارد جهت تخمیر اسیدی توسط باکتری ها و تبدیل کربوهیدرات های قابل حل موجود در بافت های گیاهی (به خصوص دانه) این محصولات به اسیدهای آلی و سایر ترکیبات و در نتیجه تولید یک سیلاژ ذرت باکیفیت و پایدار در طول زمان حیاتی است.

معمولاً در منابع مختلف ماده خشک بین ۲۵ تا ۳۵ و نهایتاً ۴۰ درصد برای ذرت علوفه ای جهت تولید سیلاژ ذرت مناسب دانسته شده که با ایجاد شرایط بی هوازی و سایر پیش نیازهای الزامی، تولید سیلاژ منجر به تولید اسیدهای آلی و به ویژه اسیدلاکتیک می شود که pH سیلو را به سرعت پایین می آورد. همچنین، در منابع ایجاد pH پایین که در منابع مختلف میزان مناسب آن بین ۸/۳ تا ۲/۴ عنوان شده، جهت جلوگیری از فعالیت میکروارگانیسم های ناخواسته در سیلو و ایجاد فساد و هدررفت در سیلاژ علوفه ای ضروری است. معمولاً زمانی بین یک تا دو ماه جهت تخمیر محصول داخل سیلو، رسیدن آن به pH مناسب و آماده شدن آن جهت مصرف عنوان شده که مدت زمان دو ماه در برخی منابع جهت تولید سیلاژ ذرت مناسب مطمئن تر ارزیابی شده است. البته این مدت زمانی تحت تأثیر عوامل مختلف نوسان دارد. به عنوان مثال، در منابع عنوان شده که استفاده از ترکیبات اسیدی کننده یا اسیدیفایرها و یا پروبیوتیک های تقویت کننده تخمیر دارای پتانسیل کاهش طول زمان آماده شدن سیلو (کاهش تا حدود ۱۰ روز) و بهبود کیفیت سیلاژ ذرت تولیدی هستند.

ایجاد شرایط مناسب برای تخمیر مناسب درون سیلو، به ویژه از این جهت حائز اهمیت است که در صورت عدم حصول آن، فساد ایجاد شده در محصول با کپک زدگی همراه می شود. سموم قارچی (مایکوتوکسین های) ناشی از کپک زدگی می تواند بسیار برای دام و حتی مصرف کنندگان محصولات دامی مخرب باشد. همچنین، با توجه به منابع گسترده (به خصوص منابع آبی) که صرف تولید ذرت علوفه ای و تولید سیلاژ از آن می شود، هدررفت و فساد رخ داده در سیلاژ در سطح کلان نیز حائز اهمیت است.

ایجاد شرایط اساسی لازم برای تولید سیلاژ ذرت، از طریق تأثیر بر نرخ تخمیر، راندمان تخمیر، محصولات حاصل از تخمیر در درون سیلاژ و سایر مؤلفه ها، به محصولی باکیفیت منجر می شود. وقتی از کیفیت سیلاژ سخن به میان آید، مواردی مانند ارزش تغذیه ای، انرژی قابل متابولیسم، محتوای پروتئین و مواد مغذی مطرح است که منتج از شرایط تخمیر درون سیلاژ هستند.

سیلاژ ذرت دارای کیفیت نامناسب که به خوبی تخمیر نشده باشد، به وسیله کاهش خوشخوراکی و کاهش مصرف خوراک و در نتیجه کاهش استفاده از مواد مغذی (به ویژه پروتئین و انرژی) سیلاژ و کل خوراک، باعث کاهش عملکرد و سلامت گله می شود.

بنابراین، تمام فرایندهای اجرا شده در تولید سیلاژ ذرت باید منجر به غلبه میکروارگانیسم های مفید و به خصوص باکتری های تولیدکننده اسیدلاکتیک شود تا به سرعت با تولید اسیدهای آلی و به خصوص اسیدلاکتیک، منجر به"کاهش pH محیط سیلو" بعنوان عامل کلیدی و اساسی پایداری و نگهداری سیلاژ در مدت طولانی شود. رسیدن به تمامی اهداف و به خصوص اهداف کیفی که در بالا برای سیلاژ ذرت برشمرده شد، نیازمند تحقق پیش نیازهایی در فرایند تولید آن است که در ادامه توضیح داده خواهد شد.

1. محدود نمودن تنفس سلولی در محصول برداشته شده

   پس از برداشت محصول نیز همچنان سلول های گیاهی تا مدتی زنده مانده و به فعالیت فیزیولوژیک ادامه می دهند. در طی این فرایند، کربوهیدرات های درون بافت های گیاهی در حضور اکسیژن تحت اکسیداسیون قرار گرفته و دی اکسید کربن، رطوبت و حرارت تولید می کنند. برخی از میکروارگانیسم های هوازی نیز که در علوفه درو شده حضور دارند هم با استفاده از اکسیژن باقیمانده در محیط بین علوفه برداشت شده، به مصرف (اکسیداسیون) کربوهیدرات های بافت های گیاهی پرداخته و حرارت تولیدی در سیلاژ را افزایش می دهند.

   بنابراین، گرچه افزایش اندک دمای سیلاژ در بدو تولید آن تا حدی قابل قبول است، اما تلاش باید بر این باشد که فرایندهای تنفس سلولی در خود محصول و فرایندهای اکسیداسیون محصول به وسیله میکروارگانیسم های هوازی به حداقل رسانده شود. این مهم از طریق راهکارهایی مانند انتخاب سیلوی دارای ساختار مناسب و دیواره های سالم قبل از پرکردن سیلو، برداشت و انتقال علوفه به سیلو با رطوبت مناسب، خردکردن ذرت علوفه ای در اندازه های مناسب جهت تولید سیلاژ، پرکردن سریع و کوبش درست سیلاژ در هنگام پرکردن، پوشاندن کناره و روی سیلو به شکل درست و بازدید منظم سیلاژ از لحاظ منافذ احتمالی در طی دوره نگهداری آن و البته برداشت و تراشیدن درست سیلاژ بعد از باز نمودن آن و حتی رعایت مدت زمان در معرض هوای آزاد بودن و شرایط مخلوط نمودن مناسب آن در خوراک از زمان برداشتن از سیلو تا رسیدن به دهان دام ها را در بر می گیرد. این موارد در ادامه توضیح داده خواهد شد.

2. انتخاب سیلوی مناسب از نظر ساختمان و دیواره های آن

   انواع سیلوهای در دسترس و رایج در ایران را سیلوهای زمینی، خندقی یا گودالی، عمودی، پشته ای و کیسه ای یا سوسیسی در بر می گیرد که به خصوص انواع زمینی و خندقی در داخل واحدهای دامپروری و نوع کیسه ای یا پلاستیکی یا اصطلاحی سوسیسی با ابعاد مختلف در ایران بسیار رایج است. سیلوهای کیسه ای که جدیداً رو به گسترش هستند، در صورت داشتن کیفیت مناسب، به عنوان گزینه مناسبی جهت خرید و انتقال به گاوداری ها در صورت عدم وجود سیلاژ ذرت به هر دلیلی در خود واحد دامداری، در دسترس هستند. با توجه به اینکه در کنار مواردی مانند کیفیت پایین و ماده خشک نامناسب (منجر به تولید پساب بالا)، پوشش و کوبش نامناسب سیلاژ و برداشت و مصرف غیراصولی سیلاژ، به طور ویژه نداشتن سیلوی دارای ساختمان مناسب یکی از مشکلات رایج در تولید و کیفیت سیلاژ ذرت در ایران است، به این موضوع باید توجه ویژه ای مبذول داشت.

   گرچه ذرت و سورگوم نسبت به برخی از سایر علوفه ها به دلایلی مانند برداشت و خرد کردن مستقیم، چگالی و تراکم بالاتر محصول برداشت شده در واحد سطح و محتوای رطوبت بالاتر، هوای کمتری در توده خود گیر می اندازند، اما باز هم داشتن سیلویی با ساختمان مناسب جهت پرکردن و کوبش سریع و مناسب در کنار پوشاندن راحت و کامل تمامی منافذ و البته مدیریت مناسب پساب تولیدی یک الزام است.

   در این جهت ساختمان سیلو باید به گونه ای باشد که کف و دیواره های آن در عین استحکام مناسب، دارای مقاومت مناسبی نیز در برابر تغییرات دمایی، یخ زدگی و خورندگی اسید و آسیب احتمالی ناشی از آن باشد. معمولاً با توجه به مواد ساختمانی در دسترس در ایران، می توان از سیمان یا بتن دارای آرماتوربندی (اصطلاحاً بتن مسلح) با پوشش هایی مانند پلی اورتان برای دیوارها و پوشش هایی مانند آسفالت برای کف استفاده نمود. در منابع آمده است که در زمان خالی شدن سیلو تا پر نمودن مجدد آن می توان جهت پاک سازی و از بین بردن باقی مانده احتمالی هاگ کپک ها در سیلو، با استفاده از مواد مناسب و ایمن، دیواره و کف سیلو را شستشو نمود.

   به عنوان مثال، توصیه شده که برای نظافت سیلوهای دارای آستر سیمانی و خلل و فرج احتمالی موجود در دیواره آن ها از محلول ۳ درصد اسیدکلریدریک یا جوهر نمک استفاده نمود. البته باید در مورد مواد نظافتی مورداستفاده با توجه به مواد مورداستفاده در دیواره هر سیلو و خطرات احتمالی باقیمانده این مواد برای سلامت دام ها نیز مشورت تخصصی از مشاور متخصص و مجرب اخذ شود.

   در کنار این موارد، باید زهکشی و امکان خروج پساب با سهولت کافی در سیلو فراهم شود. عرض سیلو طوری در نظر گرفته شود که آن قدر زیاد نباشد که پرکردن و پوشاندن آن سخت تر و طولانی تر شود و در هنگام برداشت نیز اجبار به در معرض هوا قرارگرفتن سطح بیشتری از سیلو پیش آید. به همین جهت، معمولاً با توجه به میزان مصرف روزانه سیلاژ ذرت بر اساس مترمربع مصرفی، سعی بر این است که سیلوها دارای طول بیشتر و عرض کمتر باشند؛ اما باعث اختلال در ورود و خروج ماشین آلات جهت برداشت یا تراشیدن و انتقال سیلاژ جهت مصرف نشود.

3. برداشت و انتقال ذرت علوفه ای با رطوبت مناسب

   نکته ای که از دید اغلب همکاران دامدار دور می ماند، بازدید محصول خریداری شده جهت انتقال از مزرعه به گاوداری برای تولید سیلاژ ذرت است. به نظر می رسد با توجه به اینکه بخش بزرگی از هزینه یک واحد دامپروری را خوراک در بر می گیرد (تا حدود ۷۰ درصد از هزینه روزانه، ماهانه و سالانه) و بخش بزرگی از خوراک را منابع علوفه ای و به خصوص سیلاژ ذرت تشکیل می دهد، نظارت کافی بر محصول خریداری شده از نقطه نظرهای مختلف و به خصوص رطوبت آن هنگام برداشت و انتقال به گاوداری نه یک توصیه، بلکه یک الزام باشد. اگر ذرت علوفه ای خریداری شده با توجه به تابش آفتاب روزانه در هنگام برداشت، بین ۲۴ تا ۴۸ ساعت قبل از برداشت آبیاری نشده باشد، در زمان مناسب از نظر بلوغ گیاه و رسیدن دانه ها برداشت شده باشد و ماده خشک مناسب را داشته باشد، می توان امیدوار بود که در موقع ورود کامیون حاوی ذرت علوفه ای به گاوداری شاهد منظره ریختن پساب فراوان از زیر کامیون نبود.

   موضوع قطع آبدهی به گیاه در زمان مناسبی قبل از برداشت از این جهت مهم است که اگر آبیاری محصول به طور قابل توجهی زودتر از موقع مناسب قطع شود، می تواند منجر به پژمردگی، افزایش ماده خشک به بیش از میزان مناسب و سایر خسارات ناشی از خشکی زیاد به محصول شود. همچنین، اگر قطع آبیاری دیرتر از موعد مناسب انجام شود می تواند منجر به خساراتی مانند رطوبت مازاد در محصول (به خصوص در آبیاری به روش بارانی)، مشکل در کار ماشین آلات برداشت به دلیل گل آلود بودن بیش از حد زمین، وجود میزان قابل توجهی گل در میان محصول و مشکلات ناشی از آن در کیفیت نهایی سیلاژ و سایر معضلات احتمالی شود.

   پس در مجموع، ماده خشک خود گیاه در هنگام برداشت، رطوبت مازاد در زمین کشت و خود محصول (ناشی از آبیاری یا بارش بد موقع)، ارتفاع گیاه ذرت علوفه ای از محل رویش بلال ها بر ساقه گیاه و تراکم توده یا بیومس تولید شده توسط هر گیاه یا در واحد سطح، میزان یا درصد دانه موجود در کل محصول، مشاهده آفات یا بیماری ها بر روی ساقه برگ و دانه ها، مشاهده سطح مقطع تنه گیاه و خود بلال های حاوی دانه ها از نظر میزان رسیدن آنها و... در تصمیم گیری برای خرید محصول ذرت علوفه ای و قیمت خرید آن تعیین کننده هستند.

   به عنوان مثال، در منابع مختلف آمده که وقتی سطح مقطع تنه گیاه ذرت علوفه ای حالت آبدار و هم زمان ضخیم داشته باشد و سطح مقطع بلال های حاوی دانه های ذرت طوری مشاهده شود که میزان شیری شدن یا اصطلاحاً خط شیری شدن دانه ها یک دوم یا دو سوم کل دانه باشد، این محصول از نظر مرحله بلوغ برای برداشت مناسب است. در مرحله ای که خط شیری شدن دانه ها در سطح مقطع بلال های حاوی دانه ها، در محل یک دوم تا دو سوم نسبت به تاج یا رأس دانه است، می توان انتظار داشت که رطوبت محصول به میزان مناسب یا بین ۶۰ تا ۷۰ درصد (ماده خشک بین ۳۰ تا ۴۰ درصد) باشد. در نهایت، باید از هنگام ورود محصول به گاوداری که معمولاً سرِ زمین خرد شده یا اصطلاحاً چاپر زده شده تا پوشاندن کامل سیلاژ، مدیریت مناسب و روانی از هر لحاظ اعمال شود تا هواخوردگی محصول به حداقل برسد.

4. 

   پرکردن سیلو با شرایط مناسب

   همان طور که گفته شد، در مرحله ورود ذرت علوفه ای به گاوداری یک فرایند مدیریتی منظم، اصولی و سریع السیر جهت انتقال محصول به سیلوها، پرکردن سیلو ها و پوشاندن آنها آغاز می شود. تجربه و دانش کافی در این امر می تواند حیاتی باشد و خود تعیین کننده مشاهده یک محصول منسجم و غیر وارفته، دارای رنگ، طعم و بوی مناسب در موقع برداشت سیلاژ (حدود دو تا سه ماه بعد از پوشاندن سیلو) جهت استفاده در خوراک گاوها باشد.

   

   جهت رسیدن به این هدف وارد زیر باید از قبل پیش بینی شوند:

   • ماشین آلات پرکننده سیلو و کوبنده روی آن به تعداد کافی و سرویس شده جهت عدم ازکارافتادن حین کار
   • نیروی کار کافی، توجیه شده و آموزش دیده جهت این کار بدون اختلال ناشی از کمبود نیروی کار در سایر بخش ها
   • اتخاذ تدابیر لازم جهت عدم تداخل فعالیت های روزانه گاوداری مانند خوراک دهی و شیردوشی با دوره زمانی تولید سیلاژ
   • میزان کافی از مواد افزودنی مانند اسیدیفایرها (اسیدی کننده ها) یا ترکیبات پروبیوتیک افزودنی برای بهبود سیلو (در صورت صلاحدید)
   • پوشش پلاستیکی مناسب و تایرها یا سایر مواد اولیه لازم برای پوشاندن سیلو از قبل به میزان کافی و حتی کمی بیش از نیاز تا خطاهای احتمالی در تخمین میزان موردنیاز را پوشش دهد
   • تنظیم زمان بارگیری و طول زمان رسیدن بار به گاوداری با زمان آماده بودن تمام امکانات و پرسنل جهت

   تمام تدابیری که اتخاذ می شود باید این جهت باشد که معطلی و ناهماهنگی به حداقل رسیده و ذرت علوفه ای از دم گاوداری تا پوشاندن روی سیلو حداقل زمان ممکن را همراه به بهترین شرایط تولید سیلو طی کند. یکی از مواردی که باید موردتوجه قرار داد، پرکردن و کوبیدن سیلو باید در کنار سرعت بالا به شکل لایه لایه صورت گیرد. زیرا اگر کوبش بر روی توده مرتفعی از ذرت علوفه ای صورت گیرد، لایه های زیرین فشار مازادی را متحمل شده و ضمن له شدن و تخریب علوفه، شیرابه یا پساب اضافی از سیلو خارج می شود که به معنای هدر روی مواد مغذی سیلاژ است.

5. پوشاندن اصولی، کامل و بدون منفذ دیواره های جانبی و روی سیلاژ

   مکمل نهایی فرایند پرکردن و کوبیدن سیلو که عدم انجام درست آن تمام زحمات قبلی را به باد می دهد، پوشاندن درست سیلو است. این سه فرایند باید منتج به ایجاد محیط بی هوازی حداکثری جهت فعالیت میکروارگانیسم های تولیدکننده اسید و خصوصاً باکتری های تولیدکننده اسیدلاکتیک شود تا به سرعت pH سیلو به میزان مناسب رسیده و برای استفاده در ماه های بعد کیفیت خود را حفظ کند.

   معمولاً اولین لایه پوشاننده رایج برای سیلو ذرت علوفه ای را پلاستیک محکم و ضخیم تشکیل می دهد که پوشش نهایی با آن به قطر حداقل یک میلیمتر می رسد و سعی می شود که اگر به دلیل طول زیاد سیلو امکان استفاده از یک لایه پوشاننده سرتاسری وجود ندارد، طوری لایه ها روی سیلو را بپوشانند که بین آنها منفذی ایجاد نشود. در دو کناره چپ و راست نیز توصیه شده که لایه ای از پلاستیک استفاده شود که نیمی از آن یا مقداری بیشتر در زیر محتوای سیلاژ در کناره ها قرار می گیرد و باقی آن به روی سیلو برگردانده می شود تا مکمل پوشش پلاستیکی روی سیلو باشد.

   در نهایت نیز یک پوشش دارای وزن زیاد از مواد در دسترس و ارزان قیمت مانند تایرهای فرسوده، کاه گل، کیسه خاک یا شن یا آجرها و بلوک های مستعمل سیمانی (بدون زوایای تیز و برنده) بر روی سرتاسر پوشش پلاستیکی قرار می گیرد تا از تکان خوردن، جابجا شدن و آسیب به پوشش پلاستیکی جلوگیری کند. در طول دوران نگهداری سیلو نیز نباید بازدید پوشش سیلو را از جهت هر نوع خسارت احتمالی وارده به پوشش و تعمیر آن جهت به حداقل رساندن بخش هواخورده و فاسد شده از نظر پنهان داشت و در موقع باز نمودن و استفاده از سیلو نیز نقاط آسیب دیده به دلیل هر نوع آسیب را حتماً در موقع برداشت سیلو جدا نموده و دور انداخت تا مصرف آنها موجب آسیب به سلامت و عملکرد دام نشود

   در برخی موارد مواد دیگری به غیر از ذرت علوفه به صورت لایه نازک بر روی محتوای سیلوی ذرت جهت بهبود کیفیت سیلاژ و خوش خوراکی آن و یا جلوگیری از آسیب به محتوای درونی سیلاژ در صورت آسیب احتمالی به پوشش آن استفاده می شود. به عنوان مثال، برخی فرآورده های فرعی کشاورزی و صنایع غذایی مانند تفاله میوه ها به عنوان لایه رویی سیلاژ استفاده می شوند. باید در انتخاب این مواد از مشورت افراد متخصص و مجرب استفاده نمود یا حداقل خود آن ها عامل افزایش بی مورد هزینه و یا خسارت به سیلاژ ذرت نشوند. یک مثال شاخص این موضوع است که فرآورده های فرعی یا پس ماندهای صنایع تبدیلی و غذایی در تخمیر عادی سیلاژ به دلیل محتوای مواد نگهدارنده و یا نمک بالا اختلال ایجاد نکنند.

6. برداشت یا تراشیدن و استفاده درست سیلو در هنگام باز نمودن و تهیه و رساندن خوراک به دام ها

   از موقعی که سیلاژ ذرت جهت استفاده باز می شود، فرایند هوازدگی آغاز شده و می تواند بسته به شرایط اقلیمی محیط منجر به اکسیداسیون، فساد و افت ناشی از خارج شدن اسیدهای فرار تولید شده در سیلو از طریق لایه در تماس با هوا شود؛ بنابراین، نکته ای که باید در باز نمودن و برداشت سیلو در نظر داشت، برداشت سیلو به شکلی است که حداقل میزان ناگزیر از هوازدگی و در کمترین طول زمان در معرض هوازدگی حاصل شود. به همین جهت است که در برداشت سیلو جهت مصرف بیشتر از اصطلاح تراشیدن سیلو استفاده می شود.

   این اصطلاح به معنای برداشت لایه نازکی از روی قسمت در معرض هواست به طوری که میزان لازم برای هر وعده غذایی گله برداشت شود و لایه بعدی زمان کمتری تا برداشت آن برای وعده غذایی بعدی در معرض هوا قرار گیرد. این موضوع مکمل ساخت سیلو است، به شکلی که حداقل سطح تماس با هوا در زمان برداشت از آن ایجاد شود. همان طور که گفته شد، این موضوع معمولاً از طریق ایجاد حداقل عرض ممکن برای سیلو (بدون ایجاد اختلال در کار وسایل برداشت از سیلو) در طراحی و ساخت آن محقق می شود.

   حتی امروزه وسایل مکانیزه ای جهت برداشت سیلو به جای بیل مکانیکی متصل به تراکتور استفاده می شود که اصطلاحاً برش زننده سیلو یا تراشنده سیلو نام گرفته اند و یک لایه عمودی با قطر یکسان حدود ۱۰ تا ۲۰ سانتیمتر (بسته به نیاز هر وعده غذایی گاوداری) از محل باز شده در سیلو برداشت می کند و به داخل تریلر متصل به تراکتور یا کشنده می ریزد.

   در کنار موارد بالا، مواردی مانند استفاده از ارقام جدید و مناسب ذرت علوفه ای جهت کاشت و استفاده از فرایندهای استاندارد بازرسی و کنترل کیفیت در طی کل مسیر تولید سیلاژ ذرت نیز می تواند مثمر ثمر واقع شود که در ایران به دلایلی مانند عدم واردات رقم های روزآمد و اصلاح شده جهت بهترین عملکرد تولید سیلاژ و عدم ایجاد زیرساخت ها و آموزش کافی جهت ایجاد فرایندهای استاندارد کنترل کیفی محصولات مزرعه ای، قابلیت درنظرگرفتن و انجام ندارند.

همان طور که مشاهده شد، تولید یک سیلاژ مناسب نیازمند امکانات سخت افزاری متعدد، تجربه و دانش فنی بالا و مواد اولیه و افزودنی باکیفیت است تا محصولی تولید شود که به عنوان یکی از ارکان جیره رایج در گله های شیری و پرواری، تضمین کننده بهترین عملکرد، سلامت و طول عمر اقتصادی گله باشد. دسترسی جامع به همه این موارد در سرتاسر کشور جهت مقایسه و بررسی و اتخاذ بهترین تصمیم جهت ابتیاع آنها، تا کنون یک امر بسیار زمان بر و تا حدی ناممکن بوده است که اکنون اپلیکیشن و وب سایت مرغابی این امکان را به سهولت در اختیار فعالین عرصه دامپروری قرار داده است. در کنار آن نیز خدمات مشاوره کارآمد و به روز از طرف مشاورین مجرب و متخصص این مجموعه در اختیار مخاطبین قرار می گیرد تا بهترین نتیجه ممکن حاصل شود.